طراحی معماری صنعتی نوعی از طراحی ساختمان است که پس از انقلاب صنعتی شکل گرفت و پس از گذشت سال ها با شرایط روز دست خوش تغییراتی شده است تا به شکل امروزی که شناخته می شود.
طراحی معماری صنعتی
طراحی معماری صنعتی زیر مجموعه ای از طراحی معماری می باشد که در زمینه صنعتی از آن استفاده می شود. ساختمان های صنعتی به منظور تولید کارآمد در کنار ایمنی کامل، محصولات جدید ساخته می شوند که طراحی وساخت سوله های صنعتی یک بخش کوچکی از ساختمان های صنعتی به حساب می آیند در حالی که نیروگاه ها، پتروشیمی ها، کارخانه های مواد غذایی، سیلوها، تاسیسات الکتریکی و مکانیکی شهری و … جزو ساختمان های صنعتی که با رویکرد طراحی صنعتی طراحی و ساخته می‌شوند.
از الویت های طراحی ساختمان های صنعتی، عملکرد و ایمنی کارگران می باشد به همین منظور است که به طراحی سازه آن نسبت به طراحی داخلی از نظر زیبا شناسی بیشتر اهمیت قائل هستند. با این وجود طراحان داخلی با الهام گرفتن از سبک طراحی معماری صنعتی، ساختمان های صنعتی را به ساختمان های اداری، نمایشگاه، گالری های هنری و … بازسازی می کنند و یا فضاهایی با این سبک را از نو طراحی کرده اند که به دلیل ویژگی های این سبک مورد استقبال دوستداران آن قرار می گیرد.
معماری صنعتی شامل طیف وسیعی از انواع و سبک های ساختمان است که عملکرد و طراحی را با هم ترکیب می کند و در سراسر جهان صنعتی مانند کارخانه ها، انبارها، ریخته گری ها، کارخانه های فولاد یافت می شود.
اولین ساختمان های صنعتی در ۱۷۰۰s در اولین انقلاب صنعتی ساخته شد که عمدتا در بریتانیا از سال ۱۷۶۰ تا ۱۸۳۰ رخ داد. اما امروزه وقتی به معماری صنعتی اشاره می کنیم، بیشتر به ساختمان هایی اشاره می کنیم که در واکنش به استفاده گسترده از مصالح جدید مانند فلز و بتن و همچنین روش‌های تولید انبوه ناشی از انقلاب صنعتی دوم در اواخر ۱۹ و اوایل قرن بیستم ، و بلوک های سازنده معماری مدرن را تشکیل داد.
ویژگی های معماری صنعتی ممکن است شامل پلان های بزرگ و طبقه های آزاد ، سقف بلند، مواد خام خام مانند بتن، آجر و فلز، عدم تزئین روی نمای ساختمان، آجر در معرض، لوله کشی و کانال کشی، و پنجره های بزرگ مشبک فلزی باشد.