از متداوترین عیب و نقصهای بتن میتوان به ترک خوردگی (فعال، غیر فعال، شبکهای)، تاول، تورق، پودر شدن، شوره زنی، کرموشدگی، پوسته پوسته شدن، پکیدن و تابیدگی اشاره کرد. روشهای ترمیم بتن این مشکلات را تا حدی برطرف میکنند. برخی از این روشها برای چندین مشکل و برخی دیگر فقط برای یک مشکل خاص قابل استفاده هستند. در این بخش، مشکلات، عوامل ایجاد و روشهای ترمیم بتن را معرفی میکنیم. عیب و نقصهای مورد بررسی در این بخش، به ترتیب عبارت هستند از:
- شوره زنی
- ترک خوردگی
- ترک فعال
- ترک غیر فعال
- ترک شبکهای
- پودر شدن
- تاول زدن
- تورق
- پوسته پوسته شدن
- پکیدن
- کرموشدگی
- تابیدگی
در این بخش، انواع مشکلات رایج در بتن را معرفی میکنیم. آشنایی با این مشکلات، دانش کافی برای انتخاب مناسبترین روش ترمیم بتن را فراهم میکند.
تاول زدن بتن چیست؟
«تاول بتن» (Concrete Blister)، یکی از انواع عیب و نقصهای بتن است که در آن، بخشی از سطح متورم میشود. عمق نفوذ تاولهای بتن به حدود 25 تا 75 میلیمتر میرسد. بخشهای برآمده یا اصطلاحا تاول زده بتن از مقاومت کمی برخوردار هستند. به همین دلیل، این نواحی با اعمال فشار کم از سطح جدا میشوند. به این ترتیب، تاولها علاوه بر تخریب ظاهر بتن، زمینه را برای نفوذ مواد شیمیایی مخرب و فرسایش سریعتر بتن فراهم میکنند.
تاول زدن بتن زمانی رخ میدهد که رطوبت ناشی از آب انداختن و حبابهای هوا در مسیر حرکت خود به سطح، پشت لایه نازکی از بتن خشک شده حبس شوند. از عوامل موثر بر تاول زدن بتن میتوان موارد زیر را نام برد:
- پرداخت نامناسب یا شروع پرداخت در زمان نامناسب
- استفاده از ابزار نامناسب برای مالهکشی سطح
- استفاده نامناسب یا ناکافی از ویبراتور
- تبخیر سریع رطوبت سطحی ناشی از آب انداختن و باقی ماندن رطوبت و حبابهای داخل لایههای زیرین
- استفاده بیش از حد افزودنیهای حبابزا یا فوم بتن
- دمای کمتر و گیرش آرامتر سطوح پایینی
- ضخامت زیاد بتن ریزی