نورپردازی نقشی حیاتی در تجربه و درک مردم از معماری دارد. ساختمان‌ها و سازه‌ها چه به صورت طبیعی و چه مصنوعی روشن شوند، نور وسیله‌ای است که به ما این امکان را می‌دهد زیبایی‌های ساختمان‌های اطراف خود را ببینیم و از آنها لذت ببریم. نورپردازی می‌تواند ارزش احساسی را برای معماری به ارمغان بیاورد. بدون نور، معماری کجا خواهد بود؟ آیا باز هم همان تأثیر را خواهد داشت؟ نه، نمی‌شود. چه نور روز باشد و چه نور مصنوعی، نور توجه را به بافت‌ها، رنگ‌ها و فرم‌های فضا جلب می‌کند و به معماری کمک می‌کند تا به هدف واقعی خود دست یابد. بینایی مهم‌ترین حسی است که از طریق آن از معماری لذت می‌بریم، و نور، نحوه درک ما از معماری را بیشتر می‌کند.
برای ایجاد تعادل موفق بین نور و معماری، مهم است که سه جنبه کلیدی نورپردازی معماری را به خاطر بسپارید:
- زیبایی شناسی
- عملکرد
- کارایی
زیبایی شناسی جایی است که طراحان و معماران بر تأثیر عاطفی که تعادل نور و معماری بر ساکنان می‌گذارد تمرکز می‌کنند. اینجا جایی است که طراحان تعیین می‌کنند که می‌خواهند مردم هنگام قدم زدن در یک فضا چه احساسی داشته باشند. این جنبه به ویژه برای مکان‌های خرده فروشی مهم است. نورپردازی بیرونی باید مصرف کننده را به سمت خود بکشاند و نورپردازی داخلی باید هنگام عبور از درها علاوه بر نمایش محصول، آنها را به خود جلب کند.
جنبه دوم یعنی عملکرد را نمی‌توان نادیده گرفت. ما می‌خواهیم نورپردازی به‌گونه‌ای خاص به نظر برسد، اما باید مطمئن شویم که مهم‌ترین هدف خود، کمک به دیدن ما را برآورده می‌کند. مناطق باید روشن باشند تا ساکنان هنگام حرکت در یک اتاق یا کل ساختمان احساس امنیت کنند. آنها باید بتوانند کف و دیوارهای اطراف خود را ببینند، که باید احساس اطمینان ایجاد کند.
جنبه نهایی در عصر امروزی ساختمان کارایی است که بسیار مهم است. ایجاد یک چیدمان نورپردازی خیره کننده یک چیز است، اما ایجاد یک چیدمان نفس گیر که در مصرف انرژی نیز فوق العاده کارآمد باشد، چیز دیگری است. این را می‌توان با اطمینان از رسیدن بیشتر نور به هدف و هدر رفتن نور کمتر انجام داد. کاهش میزان هدر رفتن نور باعث کارایی ساختمان می‌شود. یک راه آسان برای این کار نصب LED به جای لامپ فلورسنت است. به دلیل این فناوری، به دلیل ماهیت جهت دار LED ها، نور کمتری در LED ها نسبت به فلورسنت هدر می‌رود.