در بخش قبلی، اجزا تشکیل دهنده سقف عرشه فولادی را معرفی کردیم. در این بخش، مراحل و دیتیل اجرایی سقف عرشه فولادی را توضیح می‌دهیم.
مرحله اول: جانمایی ورق فولادی
در مرحله اول اجرای سقف عرشه فولادی، ورق‌های گالوانیزه بر روی دهانه‌ها و تیرهای نگهدارنده چیده می‌شوند. وزن ورق سقف عرشه فولادی به ابعاد آن بستگی دارد. با این وجود، وزن عرشه استاندارد این نوع سقف حدود 70 کیلوگرم است. به دلیل وزن نسبتا پایین ورق عرشه فولادی، جابجایی و جانمایی آن توسط افراد و یا دستگاه‌های کوچک امکان‌پذیر خواهد بود.
مرحله دوم: ثابت کردن و فلاشینگ ورق فولادی
در این مرحله، به منظور ثابت کردن محل قرارگیری یا اصطلاحا فیکس کردن سقف، ورق‌های فولادی توسط دستگاه میخکوب به بال تیرهای زیرین وصل می‌شوند. تکمیل ساختار سقف نیز توسط فلاشینگ لبه‌های ورق صورت می‌گیرد. دوربندی ورق فولادی از مراحلی است که می‌تواند به افزایش کیفیت سقف عرشه فولادی کمک کند.
مرحله سوم: اتصال ورق فولادی به تیر توسط گل میخ
در این مرحله، ورق‌های فولادی توسط جوشکاری گل میخ به بال تیرهای نگهدارنده متصل می‌شوند. این مرحله، به صورت همزمان یا بلافاصله بعد از جانمایی، ثابت کردن و فلاشینگ ورق‌ها صورت می‌گیرد. قطر استاندارد گل میخ 20 میلی‌متر (حداکثر قطر 25 میلی‌متر) و طول آن بسته به نوع ورق و میزان درگیری مورد نیاز بین بتن و فولاد، حداقل 35 میلی‌متر است. طول بیشتر این اتصالات نتیجه بهتری را در پی دارد. گل میخ‌ها معمولا با فاصله حداقل 25 میلی‌متری از جان ورق نصب می‌شوند.
نکته: از جوش و پیچ نیز می‌توان به عنوان اتصالات سقف عرشه فولادی استفاده کرد. با این وجود، متدوال‌ترین و مناسب‌ترین گزینه به کارگیری گل میخ است.
مرحله چهارم: آرماتوربندی
آرماتوربندی سقف عرشه فولادی به روش دستی (بستن میلگرد و مفتول) یا استفاده از مش‌های آماده بر روی ورق صورت می‌گیرد. در برخی از موارد، علاوه بر آرماتوربندی بر روی ورق، یک میگرد درون بال پایینی قرار داده می‌شود. این میلگرد، مقاومت کششی سقف را افزایش می‌دهد. در این حالت، هنگام اعمال بار کششی به سقف، تنها میلگردهای پایینی درگیر می‌شوند و ورق فولادی فقط نقش قالب بتن را بازی می‌کند. در صورت استفاده از بتن الیافی، مرحله آرماتوربندی از روند اجرای سقف عرشه فولادی حذف می‌شود.
مرحله پنجم: اتصال گل میخ به شبکه آرماتور
در مرحله بعدی، به منظور فیکس کردن شبکه آرماتور و یکپارچگی بیشتر اجزا مختلف سقف، گل میخ‌ها به شبکه آرماتور متصل می‌شوند. این مرحله، بلافاصله پس از آرماتوربندی یا حین انجام آن صورت می‌گیرد.
مرحله ششم: بتن‌ریزی
آخرین مرحله در اجرای سقف عرشه فولادی، بتن‌ریزی است. معمولا از بتن سبک یا بتن معمولی در اجرا این نوع سقف استفاده می‌شود. البته، در صورت عدم آرماتوربندی سقف می‌توان از بتن‌های الیافی در سقف عرشه فولادی استفاده کرد. مقاومت بتن سبک حدود 17 مگاپاسکال و مقاومت بتن معمولی حدود 20 مگاپاسکال است. نوع بتن مورد استفاده در سقف عرشه فولادی به نوع بارگذاری و ابعاد دهانه بستگی دارد. ضخامت دال بتنی در بالای دندانه‌های ورق فولادی حداقل 50 میلی‌متر است. به این ترتیب، ارتفاع کل سقف عرشه فولادی معمولا بیشتر از 125 میلی‌متر خواهد بود.
