بعد از اینکه سقف اصلی ساختمان اجرا شد و محل آبروها در کف بام تعیین شد، جهت هدایت بهتر آب در محل آبرو (بر سر ناودان) از کف خواب مناسب استفاده می‌کنند.
کف خواب یا کف شور چدنی جهت جلوگیری از مسدود شدن مسیر آب به کار برده می‌شود. کف خواب تا جای ممکن اجازه عبور آشغال و غیره را نمی‌دهد و در بهترین حالت باید تنها آب را عبور دهد.
کف خواب‌هایی که در فضاهای بیرونی ساختمان نظیر بام ، حیاط و پارکینگ از آن‌ها استفاده می‌شود، از ورق گالوانیزه (ضد زنگ) یا چدنی ساخته می‌شوند.
کف خواب‌ها یا کف شورهایی که در فضاهای داخلی ساختمان مانند سرویس‌های بهداشتی، حمام و آشپزخانه از آن‌ها استفاده می‌شود، پلاستیکی هستند.
تعداد ناودان‌های پشت بام
در بام‌ها شیب کف‌سازی با توجه به تعداد ناودان‌های خروجی آب تعیین می‌گردد. برای بام‌های مسطح به ازای هر 75 تا 100 متر مربع یک عدد ناودان به قطر 4 اینچ (10 سانتی متر) مناسب است.
این در حالی است که بازوی کشش ناودان یعنی فاصله افقی ناودان از دیوار محافظ جان بام که دورترین فاصله به ناودان است بیشتر از 7 متر نباشد.
دلیل این محدودیت افزایش بار مرده سقف است. لذا هرچه فاصله افقی از ناودان بیشتر شود ضخامت شیب بندی نیز در آنجا بیشتر می‌شود.
محل دقیق ناودان‌ها با توجه به نوع پلان بام و چگونگی جاگذاری لوله‌های آب باران تعیین می‌شود.
لوله‌های آب باران باید در حد امکان مستقیم باشند و آب را در کمترین زمان بدون آسیب زدن به نما یا سایر فضاهای داخلی در داخل محوطه‌های ساختمان تخلیه کنند.
لوله آب باران باید از لوله‌های فاضلاب جدا باشد.
با توجه به اینکه گازهای موجود در لوله‌های فاضلاب برای خروج به سمت بالا حرکت می‌کنند، با یکی کردن لوله آب باران و لوله‌های فاضلاب امکان مانع شدن عبور آب باران برای حرکت به سمت پایین وجود دارد.
جاگذاری لوله آب باران باید به گونه‌ای باشد که فاصله آن نقطه از سایر نقاط آبگیر آن ناودان تقریباً به یک اندازه باشد. یعنی در پایان، کف خواب در مرکز سطح ناحیه آبگیر قرار گیرد.
این حالت زمانی اتفاق می افتد که لوله آب باران از قسمت‌های میانی ساختمان عبور کند و آب باران توسط لوله قائم از قسمت داکت سرویس‌ها، کنار ستون‌ها، دیوارهای میانی یا کمدها عبورکرده و با طی کمترین مسافت افقی آب را به سمت چاه هدایت کند.
اما همیشه امکان عبور لوله‌های آب باران از قسمت‌های میانی ساختمان به علت وجود اتاق‌ها و سالن‌ها وجود نداشته و ناودان‌ها را در گوشه‌های بام در محل مناسب قرار می‌دهند. در این حالت شیب به سمت گوشه‌های بام اجرا می‌شود.
درصد شیب بندی بام
شیب بام های مسطح برای هدایت آب به سمت ناودان باید بین 1 تا 3 درصد باشد.
اگر ساختمان در یک منطقه پر باران تر باشد شیب بام نیز باید به سمت 3 درصد میل کند. شیب بیشتر از 3 درصد علاوه بر اینکه اجرای کف سازی را با مشکل همراه می‌کند، سبب افزایش مصالح مصرفی و در نتیجه بیشتر شدن وزن مرده سقف می‌شود.
درصد شیب بندی در محوطه‌های ایوان، تراس، حیاط، سرویس و آشپزخانه معمولا 2 درصد است.
فرمول شیب بندی پشت بام
برای محاسبه ارتفاع شیب بندی در هر نقطه از بام باید فاصله آن نقطه از محل ناودان را اندازه گرفت، زیرا این ارتفاع با طول شیب متناسب است.
پیش از این گفتیم که فاصله هر نقطه از محل ناودان را بازوی کشش گویند. از حاصل ضرب بازوی کشش در شیب بام ارتفاع آن شیب بندی آن نقطه بدست می‌آید.
به طور مثال اگر نقطه ای از بام تا محل ناودان 5 متر فاصله داشته باشد و شیب انتخابی برای شیب بندی بام 2 درصد باشد، ارتفاع آن نقطه از روی ناودان باید 10 سانتی‌متر باشد.
این بدین معناست که در پایان کار، عایق کاری و کف سازی تراز آن نقطه از بام همواره 10 سانتی متر بالاتر از تراز ناودانی قرار دارد.
