هواپیما، سازه‌ای است که بدنه آن اغلب در معرض بارهای دینامیکی مختلف قرار می‌گیرد. به همین دلیل، تحلیل لرزش‌ها و ضربه‌های وارده بر هواپیما برای بهبود عملکرد آن از اهمیت بالایی برخوردار است. میزان آسیب وارده بر این سازه هوایی به وضعیت حرکت، محیط فعالیت و خصوصیات دینامیکی آن بستگی دارد. از این‌رو، مقاومت دینامیکی به عنوان یک مسئله مهم در فرآیند طراحی و ساخت هواپیما تبدیل شده است.
مهندسی هوافضا
با پیشرفت روش‌های تحلیل مقاومت سازه‌ای و آزمایش‌های هواپیما در سال‌های اخیر، کاربرد دینامیک سازه در حوزه طراحی هواپیما جهش قابل‌توجهی پیدا کرد. از مهمترین پیشرفت‌ها و دستاوردها در این زمینه می‌توان تحلیل دینامک سازه پیچیده هواپیما، شبیه‌ساز آزمایش دینامیکی، تکنولوژی طراحی آزمایش‌های لرزه‌ای برای هواپیماهای بزرگ، تحلیل شرایط محیطی تجهیزات هوایی، تحقیق بر روی دینامیک سازه هوایی کامپوزیت، پیش‌بینی صدای هواپیما و تحلیل زمانی خستگی آکوستیک را نام برد.
مهندسی هوافضا
با تمام پیشرفت‌های حاضر، دینامیک سازه‌های هوایی یکی از حوزه‌های در حال توسعه مهندسی هوافضا محسوب می‌شود و مسائل حل نشده زیادی در این حوزه وجود دارد. به عنوان مثال، به دلیل پیچیدگی منبع ارتعاش، بارهای دینامیکی به طور دقیق قابل تعریف نیستند؛ به دلیل دشوار بودن شرایط مرزی، تحلیل عکس‌العمل دینامیک سازه‌های بزرگ و پیچیده به اندازه کافی دقیق نیست؛ و تعیین ویژگی میرایی سازه‌های پیچیده، دشوار است.
آیرودینامیک مطالعه حرکت هوا است، به ویژه هنگامی که تحت تأثیر یک جسم جامد، مانند بال هواپیما قرار می‌گیرد. آیرودینامیک شامل موضوعاتی است که در زمینه دینامیک سیالات و زیر شاخه آن دینامیک گازها پوشش داده شده‌است و یک حوزه مهم مطالعه در هوانوردی است. اصطلاح آیرودینامیک اغلب به صورت مترادف با دینامیک گاز استفاده می‌شود، اما تفاوت در این است که «دینامیک گاز» برای مطالعه حرکت همه گازها به کار می‌رود و فقط به هوا محدود نمی‌شود.
مطالعه رسمی آیرودینامیک به معنای امروزی در قرن هجدهم آغاز شد، اگرچه مشاهدات مفاهیم اساسی مانند درگ آیرودینامیک خیلی زودتر ثبت شده بود. بیشتر تلاش‌های اولیه در آیرودینامیک برای رسیدن به پرواز سنگین‌تر از هوا بود که اولین بار توسط اتو لیلینتال در سال ۱۸۹۱ نشان داده شد. از آن زمان، استفاده از آیرودینامیک از طریق تجزیه و تحلیل ریاضی، تقریب‌های تجربی، آزمایش تونل باد، و شبیه‌سازی‌های کامپیوتری، پایه‌ای منطقی برای توسعه پروازهای سنگین‌تر از هوا و تعدادی از فناوری‌های دیگر تشکیل داده‌است.
کار اخیر در آیرودینامیک بر مسائل مربوط به جریان تراکم پذیر، آشفتگی و لایه‌های مرزی متمرکز شده‌است و به‌طور فزاینده‌ای ماهیت محاسباتیدین پیدا کرده‌است.