منظور از اتصالات جوشکاری چیست؟

سازه‌هایی که از قطعات مختلفی ساخته شده‌اند، اتصالات نقش مهمی را در عملکرد یکپارچه قطعات دارند.

برخی از این اتصالات جوشکاری قابلیت باز و بسته شدن دارند و برخی از نوع دائمی بوده و این توانایی را ندارند. به طور کلی اتصالات انواع مختلفی دارد که در ادامه به بررسی کامل هر کدام خواهیم پرداخت.

 

 

 

 

انواع اتصالات جوشی

از نظر وضعیت قرارگیری قطعاتی که به هم متصل می‌شوند، وضعیت جوش و انواع جوش طبقه بندی می‌گردند. پنج نوع اتصال در جوش در سازه‌های فولادی رایج‌تر و مورد توجه بیشتر هستند که عبارتند از:

 

  • لب به لب
  • روی هم
  • گونیا یا گوشه
  • پیشانی
  • سپری

پخ سازی نیز در اتصالات جوشکاری امری واجب و ضروری است تا اختلاط و امتزاج کامل سطح‌های مشترک حاصل شود.

 

 

 

 

 

  • اتصال جوشکاری لب به لب

در اولین مورد از انواع اتصالات در جوشکاری به اتصال لب به لب می‌پردازیم. برای اتصال ورق‌های مسطح با ضخامت تقریبا برابر و یکسان از این نوع اتصال استفاده می‌شود.

در صورت استفاده از جوش شیاری با نفوذ کامل در اتصال لب به لب، اندازه این اتصال حداقل بوده و ظاهر خوبی دارد.

 

 

 

 

انواع اتصال لب به لب

این اتصال خود دارای انواع مختلفی است که آشنایی با آن‌ها خالی از لطف نیست:

1. اتصال لب به لب تخت

2. اتصال لب به لب با پخ V: قابل استفاده برای قطعات ضخیم است و همچنین استحکام کافی دارد.

3. اتصال لب به لب با پخ نیم جناغی: این اتصال می‌تواند از نوع یک طرفه یا دو طرفه باشد.

4. اتصال لب له لب با پخ V دو طرفه: در این حالت پیچیدگی کمتر بوده و امکان کنترل نیز وجود دارد. کاربرد آن عمدتاً در قطعات با ضخامت بالا است.

7. اتصال لب به لب J: هزینه این روش اتصال جوشکاری بالا بوده و هنگامی که نیاز به استحکام بالایی باشد، استفاده می‌شود. البته شایان ذکر است که الکترود مصرفی کمتر خواهد بود.

8. اتصال لب به لب U دو طرفه: در قطعات ضخیم با استحکام بالا استفاده می‌شود.

9. اتصال لب به لب U یک طرفه: امکان جوشکاری یک طرفه با مصرف الکترود کمتر در این روش وجود دارد و نسبت به حالت دو طرفه ارزانتر است.

 

 

 

مزایا و معایب اتصال لب به لب

از مزایای دیگر این اتصال عدم خروج از مرکزیت است که عموماً در اتصالات روی هم وجود دارد.

از مشکلات اتصالات لب به لب ضرورت آماده‌سازی موضع اتصال به صورت پخ زدن لبه‌های موردنظر و هم راستا قرار دادن آن‌ها در محل جوشکاری است. بنابراین اتصالات لب به لب باید با دقت اجرا و حدالامکان در شرایط کارخانه که امکان نظارت دقیق وجود دارد، انجام شود.