نمای کامپوزیت
از اوایل دهه 70 میلادی در کشور آلمان اولین نماهای کامپوزیت اجرا شد. البته در آن زمان به علت کیفیت نامناسب و وجود محدودیت در طراحی و اجرای این متریال، نمای کامپوزیت خیلی مورد استقبال قرار نگرفت.
اما با گذشت زمان و پیشرفت تکنولوژی، استفاده از نمای کامپوزیت آلومینیومی بیش از پیش مورد توجه طراحان و سازندگان قرار گرفت طوری که امروزه در ساختمان‌های تجاری، اداری، آموزشی و بعضا مسکونی بسیاری از این نما را می‌توان مشاهده کرد.
اگر برایتان سوال پیش آمده باشد که اصلا نمای کامپوزیت به چه شکل ساخته می‌شود باید بگوییم که این متریال از جنس ورق آلومینیومی بوده که به شکل پنل‌هایی با ابعاد مشخص روی دیوار بیرونی ساختمان و به عنوان نمای ساختمان نصب می‌گردد.
به طور کلی این پنل‌ها از سه لایه تشکیل شده که دو لایه آن ورق آلومینیومی و یک لایه بین آن‌ها مواد پلی اتیلن قرار دارد.
همچنین ضخامت این پنل‌ها بین 2 تا 6 میلی‌متر بوده که نوع 4 میلی‌متری آن مصرف بیشتری در اجرای نما دارد. منظور از ضخامت 4 میلی‌متری، 0.5 میلی‌متر ضخامت لایه‌های آلومینیومی از هر سمت و 3 میلی‌متر لایه میانی است.
در انتها باید به این نکته اشاره کنیم که برای تثبیت رنگ و شفافیت ورق‌ها، لایه خارجی نمای کامپوزیت با یک لایه رزین PVDF یا FEVE پوشانده می‌شود.
• روش اجرای نمای کامپوزیت
به طور معمول اجرای نمای کامپوزیت به سه روش زیر انجام می‌گیرد:
1. روش ریلی یا آویزان
در مرحله اول برای اجرای نما کامپوزیت به روش ریلی، باید بعد از سیمان‌کاری دیوارها، با استفاده از قوطی‌های فلزی دیوار را به صورت عمودی و افقی شبکه بندی کرد.
دقت داشته باشید که در اسکلت‌های فلزی، قوطی‌ها به صورت مستقیم به تیر و ستون جوش شده‌اند اما در اسکلت‌های بتنی، قبل از بتن‌ریزی باید نسبت به کاشت صفحات با رول بولت اقدام کنیم.
در مرحله بعدی برای اجرای کامپوزیت‌ها، لبه ورق‌ها را برش و خم می‌زنیم تا بتوان به صورت قلاب به زیرسازی آلومینیومی که در مرحله قبل توضیح دادیم، آویزان کرد.
2. روش ثابت
در این روش نیز مانند روش ریلی یا آویزان باید ابتدا زیرسازی به وسیله قوطی‌های فلزی در جهت‌های قائم و افقی انجام شده و سپس نبشی‌های آلومینیومی روی قوطی‌ها نصب گردند.
در این روش پانل‌های کامپوزیت بعد از برش و شیارزنی به طور ثابت با پیچ یا پرچ، بر روی زیرسازی نما نصب می‌شوند. برای زیبایی بیشتر و همچنین آب‌بندی ورق‌ها توصیه می‌کنیم از چسب سیلیکون و نوار درزگیر لاستیکی در بین آن‌ها استفاده شود.
متریال های نما
3. روش هوک
در روش هوک نیز همانند دو روش قبلی نیازمند به زیر ساز و شبکه بندی دیوار نما برای اجرای کامپوزیت‌ها هستیم.
بعد از اجرای قوطی‌های زیرسازی، پروفیل‌های L شکل در قسمت انتهایی و پروفیل‌های H شکل در فواصل بین دو ورق قرار گرفته و با پیچ یا پرچ به قوطی‌ها متصل می‌گردند تا بتوان ورق‌ها را بدون نیاز به خم‌کاری لبه‌ها، در فضای مابین پروفیل‌های آلومینیومی قرار داد.
متریال های نما