«جکتینگ» (Jacketing)، یکی از متداول‌ترین و کارآمدترین روش‌های تقویت (افزایش ابعاد مقطع عضوهای فعلی) یا ترمیم (بازگرداندن ابعاد مقطع عضوهای بتنی آسیب‌دیده به ابعاد قبلی) است. این روش معمولا توسط جانمایی یک قفسه فولادی در اطراف عضوهای عمودی (پایه و ستون) نگهدارنده دال یا تیر اصلی اجرا می‌شود.
مراحل اجرای جکتینگ عبارت هستند از:
- برداشتن تمام بخش‌های آسیب‌دیده بتن، ترمیم ترک‌ها، تمیز کردن میلگردهای موجود و آماده‌سازی سطح
- تعبیه قفسه آرماتور از جنس فولاد یا مواد کامپوزیت در اطراف عضو آسیب‌دیده
- قالب‌بندی اطراف قفسه توسط موادی از جنس چوب، عرشه فولادی، بتن پیش ساخته، لاستیک، فایبرگلاس یا الیاف مخصوص به صورت موقت یا دائمی
- آماده‌سازی و اختلاط بتن (معمولی، پیش آکنده یا شاتکریت)
- پر کردن قالب توسط روش‌های بتن ریزی (پمپ بتن و ترمی) یا بتن پاشی
در صورت نیاز به افزایش مقاومت عضو بتنی در برابر هوازدگی، فرسایش و خوردگی شیمیایی، استفاده از قالب‌های دائمی گزینه بهتر و موثرتری خواهد بود. قالب‌های دائمی از جنس فایبرگلاس، لاستیک و الیاف، مقاومت بسیار خوبی در برابر عوامل مخرب شیمیایی دارند. از متداول‌ترین روش‌های تقویت بتن توسط جکتینگ می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- جکتینگ با بتن آرمه
- جکتینگ با قفسه فولادی
- جکتینگ با پلیمر تقویت‌شده با الیاف