ترسیم نقشه به روش مثلث بندی، بسیار ساده است و به تجهیزات زیادی نیاز ندارد. پس از اینکه عملیات برداشت صورت گرفت، نوبت به تبدیل اندازه‌های واقعی به مقیاس نقشه می‌رسد. این کار، با یک خط‌کش و یک پرگار انجام می‌شود. در انتهای عملیات نقشه‌برداری، یک جدول مانند تصویر زیر به دست می‌آید.
| کروکی | اندازه طول بر حسب متر | عنوان طول |
 |
۱۲٫۴۳۱ | AB |
| ۱۳٫۱۸۲ | BC | |
| ۱۵٫۱۱۳ | AC | |
| ۱۴٫۹۱۲ | CM | |
| ۱۷٫۱۰۲ | AM | |
| ۱۶٫۹۰۵ | MG | |
| ۱۰٫۹۱۹ | AG | |
| ۹٫۹۷۵ | GF | |
| ۱۰٫۳۹۶ | MF | |
| ۱۲٫۸۰۳ | MD | |
| ۱۰٫۲۴۱ | FD | |
| ۱۰٫۲۷۰ | FE | |
| ۷٫۸۹۹ | ED |
اولین عنوان در کروکی، خط پایه را نمایش می‌دهد. در کروکی بالا، AB به عنوان خط پایه در نظر گرفته می‌شود. به این ترتیب، مراحل ترسیم مثلث بندی به صورت زیر خواهد بود:
- طول تمام خطوط را به مقیاس نقشه تبدیل می‌کنیم. در مراحل بعدی، منظور از اندازه هر خط، اندازه آن‌ها بر اساس مقیاس نقشه است.
- حرف A را در کنار نقطه شروع رسم می‌نویسیم.
- با استفاده از خط‌کش، خط پایه AB را رسم می‌کنیم.
- پرگار را به اندازه AC باز می‌کنیم.
- سوزن پرگار را بر روی A می‌گذاریم و یک کمان رسم می‌کنیم.
- پرگار را به اندازه BC باز می‌کنیم.
- سوزن پرگار را بر روی B می‌گذاریم و یک کمان رسم می‌کنیم.
- برخورد دو کمان را به عنوان نقطه C در نظر می‌گیریم.
- مراحل بالا را برای نقاط دیگر نیز انجام می‌دهیم.
معمولا آخرین خط، برای کنترل کار اندازه‌‌گیری می‌شود. با این حال، یکی از روش‌های بررسی صحت ترسیم، انطباق کمان‌ها در نقاط متصل به چندین ضلع است. به عنوان مثال، در صورت اجرای دقیق فرایند ترسیم، تمام کمان‌های عبوری در مجاورت نقطه G باید دقیقا بر روی یکدیگر منطبق شوند. البته بنا به دلایل مختلف، معمولا این اتفاق رخ نمی‌دهد و شکلی مشابه تصویر زیر ایجاد می‌شود.
