بادبند یا مهاربند، المانی است که به منظور اتصال اجزای مختلف سازه‌های قابی (تیر و ستون) مورد استفاده قرار می‌گیرد. بادبند مانند وال پست، مقاومت سازه در برابر نیروهای دینامیکی نظیر باد و زلزله را به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهد. ترکیب تیر، ستون و بادبند، علاوه بر کاهش هزینه‌های ساخت، باعث سهولت اجرای سازه و تحلیل رفتار آن در حالت‌های بارگذاری مختلف می‌شود. سیستم‌های قاب مهاربندی شده در سازه های فولادی، بتن آرمه و چوبی قابل استفاده هستند. در این سیستم‌ها، طراحی تیر و ستون فقط برای تحمل بارهای عمودی (با فرض تحمل تمام بارهای جانبی توسط بادبندها) صورت می‌گیرد.
تقسیم‌بندی سیستم‌های مهاربندی به معیارهای مختلفی بستگی دارد. برای درک بهتر این سیستم‌ها ابتدا باید با انواع بادبند آشنا شد.
در ادامه به معرفی انواع قاب مهاربندی شده می‌پردازیم.
انواع قاب مهاربندی شده کدام هستند؟
طبق استاندارد 2800 ایران، به قابلیت جذب، اتلاف انرژی و حفظ ظرفیت باربری سازه تحت بارگذاری‌های چرخه‌ای زلزله، «شکل‌پذیری» (Ductility) می‌گویند. به طور کلی، قاب‌های مهاربندی شده بر اساس شکل‌پذیری به سه گروه اصلی «قاب مهاربندی شده همگرا» (Concentrically Braced Frame) یا «CBF»، «قاب مهاربندی شده واگرا» (Eccentrically Braced Frame) یا «EBF» و «قاب مهاربندی شده زانویی» (Knee Braced Frame) یا «KBF» تقسیم می‌شوند.
-
قاب مهاربندی شده همگرا
-
-
«قاب مهاربندی شده همگرای معمولی» (Ordinary Concentrically Braced Frame
-
«قاب مهاربندی شده همگرای ویژه» (Special Concentrically Braced Frame)
-
-
قاب مهاربندی شده واگرا
-
قاب مهاربندی شده زانویی