مقاومت بتن، به عوامل مختلفی نظیر کیفیت مواد تشکیل‌دهنده (آب، سیمان و سنگدانه)، تخلخل، نسبت آب به سیمان، نسبت سنگدانه‌های درشت به ریز، سن، دما، PH و فرآیندهای شیمیایی بستگی دارد. در ادامه، به معرفی نحوه تاثیر هر یک از این موارد بر مقاومت بتن می‌پردازیم.
تاثیر سیمان بر مقاومت بتن چیست؟
سیمان، مهم‌ترین عامل موثر در استحکام بتن است. نوع، مقدار، نسبت ترکیبات شیمیایی، نحوه ساخت و شرایط محیط نگهداری سیمان بر روی مقاومت نهایی بتن تاثیرگذار است. این موارد باید مطابق با استانداردها و کاربری مورد نیاز تعیین شوند.
- ترکیب شیمیایی: میزان آهک، سیلیکا، اکسید آهن و سیلیکا فوم در ترکیب بتن، بر روی مقاومت آن تاثیر مستقیم دارد. به علاوه، استفاده بیش از حد از موادی نظیر آلومینا و مگنزیا، مقاومت بتن را کاهش میدهد.
- محیط نگهداری: سیمان باید در یک محیط خشک نگهداری شود. وجود رطوبت، کیفیت سیمان را کاهش میدهد. این مسئله، فرآیند هیدارتاسیون را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
نسبت سیمان به مواد دیگر نظیر آب و سنگدانه، از اهمیت بالایی در کنترل خواص فیزیکی و شیمیایی بتن، مخصوصا مقاومت آن برخوردار است. در بخش‌های بعدی، تاثیر این پارامترها را نیز مورد بررسی قرار خواهیم داد.
تاثیر سنگدانه بر مقاومت بتن چیست؟
سنگدانه، حدود 70 تا 80 درصد از حجم بتن را تشکیل میدهد. از این‌رو، کیفیت سنگدانه و ویژگی‌های آن از جمله ابعاد، شکل، بافت، مقاومت ذرات، مواد شیمیایی و درصد ریزدانه‌ها، تاثیر زیادی بر روی استحکام بتن دارند. یکی از عوامل مهم در مقاومت نهایی بتن، توزیع دانه‌بندی سنگدانه‌های مورد استفاده در آن است. استفاده شن و ماسه خوب دانه‌بندی‌شده، فضای خالی بین ذرات و نواحی ضعیف بتن را کاهش میدهد. همین موضوع، باعث افزایش مقاومت نهایی بتن می‌شود.
علاوه بر موارد بالا، نسبت ذرات درشت به ریز در سنگدانه، نسبت سنگدانه به سیمان و رطوبت سنگدانه‌ها نیز بر روی مقاومت تاثیر گذار هستند. در بخش‌های بعدی، به معرفی تاثیر هر یک از این موارد خواهیم پرداخت.