مینیمالیسم در لغت به معنای ساده گرایی، یا کمینه‌گرایی است. این مکتب هنری از اواسط قرن بیستم تاکنون در بسیاری از جنبه‌های زندگی ما ریشه دوانده و به خصوص در معماری و دکوراسیون ساختمان‌ها و منازل جایگاه ویژه‌ای پیدا کرده است.
سبک مینیمالیسم روندی است که در حال حاضر جهان را فرا گرفته است و روز به روز محبوبیت بیشتری پیدا می کند. این سبک طراحی به عنوان یک جنبش هنری در دهه ۱۹۶۰ آغاز شد و در حدود دهه ۱۹۸۰ وارد معماری و دکوراسیون داخلی شد. با اینکه سبک مینیمال در دکوراسیون از شیوه زندگی ژاپنی وام گرفته شده است. اما امروزه در ترکیب با دیگر سبک های طراحی داخلی توانسته به بلوغ بیشتری برسد.
سبک دکوراسیون مینیمال
“سادگی” همان چیزی است که بنیان اصلی سبک دکوراسیون مینیمال « Minimal Decoration Style » را تشکیل می دهد. برخی از کارشناسان، سبک مینیمالیستی را نوعی طراحی داخلی مدرن می دانند، که بر عملکرد و هماهنگی عناصر مختلف در فضا تأکید دارد و به هم ریختگی یا عناصر طراحی غیرضروری را کاهش می دهد تا فضایی راحت و آرامش بخش را تداعی کند.
طراحان داخلی مینیمالیستی اغلب این ایده را مطرح می کنند که فقط چند عنصر برای برجسته کردن یک فضا نیاز است. به عنوان مثال، در برجسته کردن یک ویژگی معماری خاص که برای یک اتاق در نظر گرفته شده است، طراحان می توانند از نور چراغ (مثلاً لوستر) یا پاشیدن یک رنگ ساده بر روی دیوار استفاده کنند.
این کار به گونه ای انجام می شود که ساختار معماری و عناصر طراحی در تضاد با یکدیگر نباشند؛ بلکه به طور هماهنگ در هم آمیخته شده و زیبایی دلپذیری را ایجاد کنند. درحقیقت، سبک مینیمالیستی بر اساس مفهوم «کمتر، بیشتر است!» پایه ریزی شده است. در این اصل بر عملکرد بیش از فرم تأکید می شود.
بدین معنا که در سبک دکوراسیون مینیمال، وسائل برای «تست قابلیت استفاده» به کار گرفته می شوند. اگر در جلوی مبلمان یک میز قرار دهیم، مفهوم عملکرد به ما یادآوری می کند که میز برای قرار دادن وسائلی مانند فنجان چای، کتاب یا هر وسیله دیگری استفاده می شود؛ اما قرار دادن بوفه در پذیرایی بر عملکرد تأکیدی ندارد بلکه به فرم توجه بیشتری نشان می دهد.
تاریخچه سبک مینیمال در دکوراسیون
سبک مینیمالیستی اولین بار در زمینه نقاشی و مجسمه سازی ظاهر شد. این سبک بر استفاده از روشی بسیار ساده برای بیان زبان هنری به شکلی غنی و عمیق تأکید داشت. پس از سال ها توسعه، مفهوم سبک مینیمال به طور مداوم بهبود یافت و به تدریج به یک تفکر فلسفی تبدیل شد.
اهمیت دکوراسیون مینیمال نه تنها در نقاشی و مجسمه سازی تجسم یافت، بلکه تأثیر زیادی در پوشاک، فرهنگ، طراحی صنعتی، تجسمی و سایر زمینه ها داشت. بحران انرژی که در دهه ۱۹۹۰ پدیدار شد به این سبک معیارهای جدیدی جهت حفظ ارزش انرژی و حفاظت از محیط زیست ارائه‌کرد.
هنگامی که صنعت طراحی داخلی برای اولین بار تحت تأثیر دکوراسیون مینیمال قرار گرفت، این سبک با ویژگی های مدرن و بسیار منحصر به فرد پا به عرضه وجود گذاشت. سبک مینیمالیستی بیشتر در آلمان، اروپای شمالی و ژاپن توسعه یافت. شکل طراحی منازل در شمال اروپا بسیار ساده هستند و لذت و اشتیاق به زندگی را نشان می دهند.
در ژاپن به طراحی مینیمال با عنصر عملکرد نگاه می شود. در یک خانه سنتی ژاپنی هیچ وسیله ای وجود ندارد و تنها در زمان صرف غذا یا خوابیدن، وسائل وارد فضا می شوند. بنابراین، طراحی داخلی در ژاپن باستان در ساده ترین شکل خود که به معنای «هیچ بودن» است، تعریف می شود.
