سپرکوبی چیست؟
«دیوار حائل سپر گونه» (Sheet Pile Retaining Wall) یا سپرکوبی، یکی از روش‌های پایدارسازی گود با استفاده از مقاطع فولادی، چوبی یا بتن‌مسلح است. در این روش، لبه‌های مقاطع با یکدیگر جفت می‌شوند و سطح لازم برای نگهداری از خاک و دیوارهای گودبرداری را فراهم می‌کنند. از کاربردهای سپرکوبی می‌توان به ساخت دیوارهای حائل، بهسازی خاک، سازه‌های زیرزمینی (پارکینگ، مغار)، سازه‌های دریایی (آبشکن، فرازبند) و غیره اشاره کرد. عملکرد سپرکوبی به پارامترهایی نظیر دائمی یا موقتی بودن سازه نگهبان، شرایط محل اجرا، عمق نفوذ شمع (سپر)، گشتاور خشمی، ماهیت سازه و نوع پایداری مورد نیاز بستگی دارد.
اجرای سازه نگهبان به روش سپرکوبی چگونه انجام می‌شود؟
سپرکوبی معمولا مطابق با مراحل کلی زیر اجرا می‌شود:
- کوبیدن سپرها به صورت عمودی در اطراف محدوده گود
- شروع خاکبرداری
- نصب تیرهای پشت بند افقی در کمرکش و روی سپرها پس از رسیدن به عمق کافی
- اتصال قیدهای فشاری قائم به پشت‌بندهای افقی در جهت عمود بر صفحه سپر
در خاک‌های غیر سست و کم‌عرض، معمولا از سپرها، پشت‌بندها و قیدهای فشاری چوبی استفاده می‌شود. در طرف مقابل، برای عرض‌های بیشتر و خاک‌های سست‌تر باید از المان‌های فلزی استفاده کرد.
مزایای سپرکوبی چه هستند؟
از مزایت‌های سپرکوبی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- سرعت اجرای بالا به دلیل سبک بودن پروفیل‌ها
- ایمنی مناسب
- انعطاف‌پذیری بالا برای طراحی در طول‌های مختلف
- امکان استفاده مجدد از سپرها
- گزینه مناسب برای اجرای کانال‌هایی با طول زیاد
- نیاز به نگهداری کم در حضور آب
معایب سپرکوبی چه هستند؟
محدودیت‌های سپرکوبی عبارت هستند از:
- نیاز به تجهیزات مخصوص
- نیاز به نیروی کار ماهر
- مناسب نبودن برای عرض‌های زیاد
- دشوار بودن جانمایی پروفیل‌ها در محیط‌های سنگی یا دارای بولدر
- ایجاد آلودگی صوتی در صورت استفاده از چکش‌های لرزشی
- هزینه‌بر بودن برداشتن پروفیل‌ها به دلیل استفاده از آن‌ها به عنوان سازه‌های نگهبان غیر دائمی