دیوار دیافراگمی چیست؟
«دیوار دیافراگمی» (Diaphragm Wall یا Slurry Wall)، یکی از روش‌های ساخت دیوار بتن آرمه در زمین‌های نرم یا زمین‌های دارای سطح آب زیرزمینی بالا است. این روش، اغلب به منظور ایجاد دیوارهای آببند در اطراف تونل‌ها، ترانشه‌ها و فونداسیون‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. دیوارهای دیافراگمی هزینه بالایی دارند اما باعث صرفه‌جویی در زمان و فضا اجرا می‌شوند. به همین دلیل، کاربرد اصلی آن‌ها در ساخت و سازهای شهری است.
اجرای سازه نگهبان به روش دیوار دیافراگمی چگونه انجام می‌شود؟
اجرای دیوارهای دیافراگمی طی حفاری، آرماتوربندی و بتن‌ریزی انجام می‌شود:
- حفر محل دیوار به کمک دستگاه‌های مخصوص (به صورت پنل‌های مستطیلی)
- پر کردن همزمان محل حفاری توسط گل بنتونیت و سیمان به منظور جلوگیری از ریزش دیواره
- جانمایی قفسه آرماتورهای دیوار و پر کردن آن توسط بتن با اسلامپ بالا
- شروع گودبرداری پس از سخت شدن دیوار
دیوارهای دیافراگمی با استفاده از بتن پیش ساخته و پس کشیده نیز قابل اجرا هستند.
مزایای دیوار دیافراگمی چه هستند؟
- سرعت اجرای بالا
- ایمنی بسیار مناسب
- عملکرد چندگانه به عنوان سازه نگهبان گود، دیوار حایل، پرده آببند، دیوار زیرزمین و فونداسیون روسازه
- امکان اجرا در عمق‌های زیاد (تا 80 متر) و در انواع مختلف خاک‌ها
- مناسب برای حفاری‌ها و گودبرداری‌های بلند
معایب دیوار دیافراگمی چه هستند؟
- هزینه زیاد برای پروژه‌های کوچک با حجم کم
- نیاز به فضای بیشتر برای راه‌اندازی و به کارگیری تجهیزات
- نیاز به تجهیزات حفاری مخصوص
- نیاز به نیروی کار ماهر
دیوار حایل پشت بند دار چیست؟
«دیوار حائل پشت بند دار» (Buttressed Retaining Wall)، یکی از انواع دیوارهای حائل طره‌ای با پشت‌بندهای یکپارچه بتنی است. این پشت‌بندها با قرارگیری بر روی پاشنه دال بتنی، باعث افزایش مقاومت سازه نگهبان در برابر بارهای بزرگ می‌شوند. فاصله بین پشت‌بندها معمولا بزرگ‌تر یا برابر نصف ارتفاع هر پشتبند است. ارتفاع هر پشتبند نیز معمولا در بازه 8 تا 12 متر قرار دارد. به طور کلی، این نوع دیوار به منظور افزایش صلبیت و کاهش خمش مورد استفاده قرار می‌گیرد.
