«دال گنبدی» (Dome Slab)، نوعی دال بتنی به شکل نیمکره است که اغلب به منظور بهبود نمای ظاهری سازه مورد استفاده قرار میگیرد. کاربرد اصلی این نوع دال در ساختمانهای مذهبی، کاخها، موزهها، بناهای یادبود و سازههای اینچنینی است. در زمانهای قدیم، اکثر سازهها به این صورت ساخته میشدند تا در مقابل بارهای فشاری مقاومت کافی را داشته باشند. دال گنبدی معمولا بر روی دال معمولی ساخته میشود. ضخامت این نوع دال، بین 10 تا 15 سانتیمتر است.
گنبدها شکل نیمه دایرهای دارند و تختهبندی روی دالهای معمولی بهصورت گنبدی شکل انجام میشود و سپس بتنریزی انجامشده و در نتیجه گنبد تشکیل میشود.
پیش از اختراع فولاد، مصالح ساختمانی با مقاومت بالا در برابر کشش در دسترس نبود. به همین دلیل، با طراحی گنبدی شکل سازهها، بارهای اعمال شده به صورت محوری در گنبد توزیع میشدند.
-
از مزایای دال بتنی گنبدی، میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- ظاهر زیبا
- افزایش فضای نصب تاسیسات
- بهبود عملکرد تهویه طبیعی و نورگیری به دلیل افزایش ارتفاع سازه
-
معایب این نوع دال عبارت هستند از:
- نیاز به نیروی کار ماهر
- غیر ممکن بودن گسترش عمودی سازه (اضافه کردن طبقات)
- افزایش زمان ساخت
- بیشتر بودن نگهداری
- دشوار و پیچیده بودن قالببندی