تنظیم و طی مراحل قرارداد معماری ، از خستهکنندهترین مراحل ابتدایی انجام یک پروژه معماری است. بهطوریکه معماران ترجیح میدهند، به سرعت از این مرحله گذر کرده و هرگز به آن رجوع نکنند. این شرایط تنها زمانی ممکن است که طرف مقابل مطئمن باشد، هیچ ایراد و نکته ابهامی در قرارداد وجود ندارد و نسخهای از آن همیشه در دسترس معمار است. پس بهتر است تمرکز کافی روی تنظیم قرارداد داشته باشید و نسخهای از آن را همیشه در پوشه پروژهتان نگهداری کنید.
نباید فراموش کرد که قرارداد معماری، مهمترین سندی است که برای یک پروژه تنظیم میکنیم.
مراحل تنظیم قرارداد معماری
مانند اکثر موارد، داشتن یک سری دستورالعمل به شما کمک میکند تا هنگام تنظیم قرارداد، مطمئن شوید که تمام مسائل شما تحت پوشش قرار میگیرد.
-
طرح پیشنهادی
هنگامی که دامنه کار پروژه را درک کردید، یک طرح پیشنهادی برای مشتری خود ارسال خواهید کرد. این طرح پیشنهادی فاقد هرگونه طرح یا قرارداد است (قرارداد پس از تصمیم مشتری برای پیشبرد به دست میآید). طرح پیشنهادی عمدتاً به این منظور است که درک اساسی شما از یک پروژه و روشی را که برای تکمیل دامنه کار طی میکنید، با مشتری در میان بگذارید. یک طرحِ پیشنهادیِ استاندارد باید حاوی موارد زیر باشد:
- تعیین طرفین
- محل پروژه
- شرح مختصری از پروژه
- دامنه اساسی خدماتی که توسط شما انجام میشود
- یک ساختار پیشنهاد شده برای جبران خسارت
- اقداماتی که مشتری در صورت انتخاب شما برای پیشبرد پروژه، انجام میدهد
اگر مشتری طرح پیشنهادی شما را بپذیرد، شما با یکی از روشهای “توافق شفاهی”، “تفهیمنامه” یا “قرارداد” مطابق با استاندارد سازمانهای جهانی که در این لینک آورده شده است، قدم بعدی را برمیدارید. هر یک از اینها سطح متفاوتی از حمایت حقوقی را برای شما فراهم میکند؛ یک توافق شفاهی که به هیچ وجه از حمایت قانونی برخوردار نیست و یا قراردادهای آماده شده توسط یک معمار یا اسناد قراردادی تدوین شده توسط AIA که از حمایت کامل قانونی برخوردار است. آنچه استفاده میکنید به خود شما و میزان راحتی شما با مشتری بستگی دارد، با این حال توصیه میکنیم به روش “توافق شفاهی” که در گذشته استفاده میشد، اکتفا نکنید!
-
توافق شفاهی
یک توافق شفاهی ساده از نظر قانونی الزامآور نیست و فاقد هرگونه اعتبار قانونی است. استفاده از این نوع توافق، روشی بسیار قدیمی و سنتی محسوب میشود. با وجود اینکه بسیاری از افراد در مراحل ابتدایی کار به توافق شفاهی میرسند، بیشتر آنها این توافقِ ابتدایی را از طریق اقدامات قانونیتر دنبال میکنند.
-
تفهیم نامه
تفهیم نامه غالباً یک تفاهم مکتوب تلقی میشود، یعنی ساده و دارای اعتبار قانونی حداقلی است. در تفهیم نامه، خواسته و نیاز های کارفرما در پروژه بطور دقیقتر و با جزئیات بالاتری نسبت به طرح پیشنهادی ارائه میشود. همچنین فقط معمار این سند را امضا میکند. معمولا تفهیم نامه در ادامه کار به توافقنامه یا قراداد رسمی تبدیل میشود.
-
توافق نامه
این سند از حمایت قانونی نسبتاً بیشتری برخوردار است، زیرا توسط کارفرما و معمار امضا میشود. اما همچنان به عنوان تنها توافق کتبی توصیه نمیشود. تفهیمنامه سندی توسعه یافتهتر، با دامنه، شرایط و ضوابط معین و یک برنامه اساسی برای جبران خسارت است.
قرارداد معماری
قرارداد، مسیری است که عموماً توسط متخصصان توصیه میشود. قراردادهای معماری قراردادهایی هستند که بجای آژانسهای دیگر توسط خودِ معمار تهیه میشوند. از آنجا که خودتان سند را تنظیم میکنید، میتوانید اصطلاحاتی به آن اضافه کنید تا بتوانید بهترین کار خود را انجام دهید. شما میتوانید هر مسئلهای را که در پروژههای قبلی با آن سروکار داشتهاید، به قراردادتان اضافه کنید تا از مواجهه دوباره با آن مشکلات پیشگیری کنید.
قرارداد شما باید یک سند قانونی و کاملاً توسعه یافته باشد که از هر دو طرف محافظت میكند. بررسی آن توسط وكیل به شما اطمینان میدهد كه خلأهای قانونی موجود بهطور كامل برطرف شدهاند.
آخرین مزیت: به دلیل اینکه زبان و ظاهرِ این سند را کنترل میکنید، میتوانید آنرا متناسب با مشتریانتان تنظیم کنید. بدینصورت غیر تهدیدآمیز به نظر میرسد و مشتریهای شما سریعتر آن را امضا میکنند. حتی میتوانید هر قرارداد را متناسب با هر مشتری، شخصاً تنظیم کنید.