برگ سبز معماران پایه ۳، ۲ و ۱ چه تفاوتی دارد؟

🏛️ برگ سبز معماران پایه ۳، ۲ و ۱ چه تفاوتی دارد؟

اگر معمار باشید یا در مسیر گرفتن پروانه اشتغال به کار مهندسی معماری قدم گذاشته باشید، حتماً اصطلاح پایه ۳، پایه ۲ و پایه ۱ را زیاد شنیده‌اید. این سه سطح در واقع نشان‌دهنده‌ی میزان تجربه، صلاحیت حرفه‌ای و گستره‌ی فعالیت‌های طراحی و نظارت معماران هستند.
به زبان ساده، هر معمار وقتی پروانه می‌گیرد در یکی از این پایه‌ها قرار می‌گیرد و بسته به سابقه، تجربه و پروژه‌هایی که انجام می‌دهد، امکان ارتقا به پایه بالاتر را پیدا می‌کند.

این پایه‌ها چیزی شبیه به “پله‌های ارتقا شغلی” در حرفه معماری هستند. همان‌طور که در سایر رشته‌ها، سابقه و تجربه باعث افزایش مسئولیت و دامنه‌ی کار می‌شود، در معماری هم همین قاعده برقرار است.

🟢 پایه ۳ معماری: اولین قدم برای ورود به دنیای حرفه‌ای

بیشتر معماران، مسیر شغلی خود را با دریافت برگ سبز پایه ۳ آغاز می‌کنند. این پایه را می‌توان سطح “ورود به حرفه” دانست.

ویژگی‌ها و محدودیت‌ها:

• پروژه‌های کوچک‌مقیاس:
  معماران پایه ۳ تنها مجاز هستند طراحی یا نظارت بر ساختمان‌های کم‌ارتفاع را انجام دهند. معمولاً این پروژه‌ها شامل ساختمان‌های مسکونی ۳ تا ۴ طبقه روی همکف هستند.

• محدودیت متراژ زیربنا:
  در بسیاری از استان‌ها، معماران پایه ۳ فقط روی ساختمان‌هایی با زیربنای محدود (مثلاً حداکثر ۲۰۰۰ متر مربع) می‌توانند کار کنند.

• شرایط دریافت:
  برای گرفتن پایه ۳، کافی است مدرک کارشناسی معماری، گذراندن دوره کارآموزی و قبولی در آزمون نظام مهندسی را داشته باشید.

• هدف اصلی:
  این پایه بیشتر برای کسب تجربه طراحی و نظارت در محیط واقعی است تا معمار تازه‌کار با فرآیندهای اجرایی و چالش‌های کار آشنا شود.

مزایا:

• شروع رسمی فعالیت حرفه‌ای به عنوان معمار

• امکان ورود به پروژه‌های مسکونی و گرفتن تجربه عملی

• افزایش اعتبار نسبت به معماران بدون پروانه

معایب:

• محدودیت‌های زیاد در نوع پروژه‌ها

• درآمد پایین‌تر به‌دلیل کوچک بودن پروژه‌ها

• نیاز به چند سال کار برای ارتقا به پایه ۲

🟡 پایه ۲ معماری: سطح میانی و تنوع بیشتر در پروژه‌ها

بعد از چند سال تجربه در پایه ۳، معمار می‌تواند درخواست ارتقا به پایه ۲ بدهد. این مرحله، جایی است که معماران از پروژه‌های کوچک خارج شده و وارد عرصه‌های بزرگ‌تر می‌شوند.

ویژگی‌ها و شرایط:

• پروژه‌های متوسط:
  معماران پایه ۲ مجاز هستند پروژه‌های ۵ یا ۶ طبقه روی همکف یا ساختمان‌های تجاری و اداری با مقیاس متوسط را طراحی یا نظارت کنند.

• سابقه کاری الزامی:
  معمولاً داشتن ۴ تا ۵ سال سابقه پایه ۳ و ارائه مستندات پروژه‌های انجام‌شده برای ارتقا لازم است.

• آزمون ارتقا:
  معماران باید در آزمون‌ها و مصاحبه‌های ارتقا پایه شرکت کنند. این آزمون‌ها بیشتر روی تجربه و دانش اجرایی تمرکز دارند.

مزایا:

• امکان فعالیت روی پروژه‌های متنوع‌تر (مسکونی، اداری، تجاری)

• افزایش دستمزد و درآمد به دلیل پروژه‌های بزرگ‌تر

• شناخته شدن به عنوان معمار حرفه‌ای‌تر

معایب:

• همچنان محدودیت در پروژه‌های بسیار بزرگ (مثلاً برج‌ها)

• نیاز به سابقه و مستندات دقیق کاری برای ارتقا

🔵 پایه ۱ معماری: اوج حرفه‌ای‌گری در معماری

بالاترین سطح صلاحیت حرفه‌ای در معماری، پایه ۱ است. گرفتن این پایه به معنی رسیدن به جایگاهی است که معمار می‌تواند تقریباً هر نوع پروژه‌ای را طراحی و نظارت کند.

ویژگی‌ها و شرایط:

• بدون محدودیت گسترده:
  معماران پایه ۱ می‌توانند پروژه‌های بسیار بزرگ، مانند برج‌های بلندمرتبه، پروژه‌های تجاری-اداری عظیم، مجموعه‌های مسکونی بزرگ‌مقیاس و پروژه‌های دولتی را برعهده بگیرند.

• سابقه کاری بالا:
  معمولاً داشتن ۴ تا ۵ سال سابقه پایه ۲ + ارائه مدارک معتبر از پروژه‌های طراحی یا نظارت شده الزامی است.

• آزمون و مصاحبه ارتقا:
  ارتقا به پایه ۱ به‌سادگی نیست. نیازمند ارائه کارنامه حرفه‌ای قوی، گذراندن آزمون ارتقا پایه و مصاحبه‌های تخصصی است.

مزایا:

• دسترسی به بزرگ‌ترین و پردرآمدترین پروژه‌های معماری

• افزایش اعتبار حرفه‌ای در سطح ملی و حتی بین‌المللی

• آزادی عمل بیشتر در انتخاب پروژه‌ها

معایب:

• فرآیند ارتقا سخت و زمان‌بر

• مسئولیت‌های سنگین حقوقی و فنی در قبال پروژه‌ها

⚖️ جدول مقایسه‌ای پایه‌های معماری

📌 جمع‌بندی

به‌طور خلاصه:

• پایه ۳: شروع کار و ورود به حرفه معماری.

• پایه ۲: ارتقا و ورود به پروژه‌های بزرگ‌تر.

• پایه ۱: اوج حرفه‌ای‌گری و امکان طراحی و نظارت بر هر نوع پروژه‌ای.

اگر معمار تازه‌کار هستید، نگران محدودیت‌های پایه ۳ نباشید. این مرحله بیشتر برای یادگیری و تجربه است. با گذر زمان، جمع‌آوری مستندات کاری و ارتقا به پایه‌های بالاتر، می‌توانید مسیر حرفه‌ای خود را گسترش دهید و به پروژه‌های بزرگ‌تر دست پیدا کنید.