«تابیدگی بتن» (Concrete Curling)، یکی از پدیده‌های مخرب رایج در دال‌های بتنی است. در این پدیده، لبه‌های دال به سمت بالا یا پایین متمایل می‌شوند. این مسئله، ساختار دال را تغییر می‌دهد. تابیدگی بتن دارای سطوح مختلفی است. در برخی از موارد، عملکرد کف یا سقف تحت تاثیر تغییر شکل دال قرار نمی‌گیرد. با این وجود، بخشی از دال بدون نگهداری باقی می‌ماند. حتی اگر میزان تاب، کم و قابل اجتناب باشد، اعمال بار بر روی بخش بدون نگهداری باعث ایجاد ترک خواهد شد. تابیدگی زیاد بتن، عملکرد آن را مختل می‌کند. به علاوه، ترک‌های ناشی از این پدیده می‌توانند باعث تخریب عضو بتنی و ایجاد خطر برای سازه شوند. تابیدگی اغلب در مراحل اولیه ساخت دال رخ می‌دهد. اگرچه این به معنای رخ ندادن آن در مراحل بعدی نیست.
اصلی‌ترین دلایل تابیدگی بتن، جمع‌شدگی و اختلاف دما است. جمع شدگی حاصل از خشک شدن بتن به دلیل تغییر محتوای آب رخ می‌دهد. به این ترتیب، با خشک شدن بخش بالایی دال و جمع شدن سریع‌تر آن نسبت بخش پایینی، تابیدگی رو به پایین به وجود می‌آید. تغییر دما نیز باعث انبساط حرارتی بیشتر بخش بالایی نسبت به بخش پایینی و تابیدگی رو به بالا می‌شود. از عوامل دیگر موثر بر تابیدگی بتن می‌توان موارد زیر را نام برد:
- شرایط و مشخصات متفاوت لایه‌های زیرین
- چرخه ذوب و انجماد
- اجرای نامناسب عضو بتنی
روش‌های ترمیم تابیدگی بتن عبارت هستند از:
- آب‌رسانی به سطح تابیدگی پس از درزبندی ترک‌ها (روش موقتی)
- ایجاد درزهای بیشتر
- سنگ‌زنی
- تعویض
- تزریق اپوکسی
- اضافه کردن میلگرد انتظار