این نوع اتصال فقط برای المانهای غیر سازهای مانند اتصال آرماتورهای همبندی و زمانی که از آرماتور به جای سیم مسی استفاده شود و یا اتصال رامکاهای ستون به هم کاربرد دارد. برای این که اتصال به نحو درستی انجام شود برای هر نوع فولاد از الکترود و روش جوشکاری مناسب آن استفاده گردد. اتصال جوشی ذوبی با الکترود به طور معمول به یکی از روشهای زیر انجام میشود:
- اتصال جوشی پهلو به پهلو با جوش از یک رو یا دو رو
تنها برای میلگردهای گرم نورد شده با قطر 6 تا 36 میلیمتر مجاز است. در این روش طول نوار جوش یک رو نباید از 10 برابر قطر میلگرد کوچکتر باشد و طول نوار جوش دو رو نباید از 5 برابر قطر میلگرد کوچکتر کمتر انتخاب شود.
- اتصال جوشی با وصله یا وصلههای جانبی اضافه با جوش از یک رو یا دو رو
این نوع اتصال تنها برای میلگردهای گرم نورد شده مجاز است. حداقل طول نوار جوش نیز مانند اتصال جوشی پهلو به پهلو است.
- اتصال جوشی نوک به نوک با پشت بند
طول پشت بند نباید کمتر از 3 برابر قطر میلگردها برای فولادهای گرم نورد شده یا 8 برابر قطر میلگردها برای فولادهای سرد اصلاح شده انتخاب شود.
وصله اتکایی میلگرد
وصله اتکایی میلگرد با روی هم قرار دادن دو انتهای میلگردهای فشاری عملی میشود. وصله اتکایی فقط برای میلگردهای تحت فشار با قطر 25 میلی متر و بیشتر مجاز است.
در این نوع وصله باید سطوح انتهای میلگردها کاملا با گونیا بریده شوند و تماس دو انتها تا حد امکان کامل باشد. زاویه سطح انتهایی هر میلگرد نسبت به سطح عمود بر محور میلگرد نباید بیشتر از 1.5 درجه انحراف داشته باشد. این نوع وصله تنها در قطعاتی که دارای خاموت عرضی بسته یا مارپیچ هستند مجاز است.
جمع بندی
در هنگام ساخت و مراحل اجرای ساختمان، از میلگردها و آرماتورها استفاده میشود. 4 روش برای وصله میلگردها به یکدیگر وجود دارد که شامل وصله میلگرد اورلپ، اتکایی، فورجینگ و کوپلر میشوند. انتخاب روش صحیح برای وصله میلگردها از اهمیت بالایی برخوردار بوده و انتخاب روش نامناسب میتواند آسیبهای بدی را به همراه داشته باشد. از این رو، انتخاب روش صحیح نیاز به تخصص و تجربه بالایی دارد.